Dyrekcja

DYREKTOR MUZEUM GETTA WARSZAWSKIEGO
Albert Stankowski

Historyk, badacz dziejów Żydów, autor publikacji z zakresu historii polskich Żydów. Absolwent Wydziału Historii Uniwersytetu Szczecińskiego, doktorant prof. Jerzego Tomaszewskiego na wydziale historii Uniwersytetu Warszawskiego, ukończył podyplomowe Studium Menedżerskie w SGH oraz studia muzealnicze w Instytucie Historii Sztuki UW. Były stypendysta Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie i Fundacji Kościuszkowskiej. Uhonorowany Złotą Gwiazdą NCIV przyznawaną przez National Council for International Visitors (2010), odznaką MKiDN „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2018) oraz Odznaką Honorową „Bene Merito” (2021) przyznawaną przez Ministra Spraw Zagranicznych. Współtwórca Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. Pomysłodawca i realizator portalu Wirtualny Sztetl. Członek Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny. Zasiada w Radach: Muzeum POLIN, Instytutu Solidarności i Męstwa im. W. Pileckiego, Muzeum Treblinka, Państwowego Muzeum na Majdanku oraz Miejsca Pamięci KL Płaszów w Krakowie. W maju 2021 r. został powołany do Rady Muzeum przy Muzeum Stutthof w Sztutowie, z kolei w czerwcu 2021 r. do Rady Muzeum przy Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. Członek Zespołu Sterującego ds. programu Miejsca pamięci i trwałe upamiętnienia w kraju (2020-22). Od 2022 roku jest wiceprzewodniczącym Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej oraz Rady Muzeum II Wojny Światowej. 

Wybrane publikacje:

  1. „How Many Polish Jews Survived the Holocaust?”; „Jewish Religious Life in Poland after the Holocaust”, w: Jewish Presence in Absence: the Aftermath of the Holocaust in Poland, 1944 – 2010, ed. Feliks Tych and Monika Adamczyk-Garbowska. Jerozolima: Jad Waszem 2014.
  2. „Zerwanie stosunków dyplomatycznych z Izraelem przez Polskę w czerwcu 1967 roku”, w: Rozdział wspólnej historii Studia z dziejów Żydów w Polsce, Warszawa: Cyklady, 2001.
  3. „Nowe spojrzenie na statystyki dotyczące emigracji Żydów z Polski po 1944 roku”, ss. 103-151. Studia z historii Żydów w Polsce po 1945 roku. Warszawa: Żydowski Instytut Historyczny, 2000.
  4. „Emigracja Żydów z Pomorza Zachodniego w latach 1945–1960” w: Studia z historii i kultury Żydów w Polsce po 1945 roku, A. Grabski, M. Pisarski, A. Stankowski, Warszawa: Trio, 1997, s. 83–141

ZASTĘPCA DYREKTORA DS. NAUKOWYCH I WYSTAWIENNICZYCH
Hanna Wróblewska

Historyczka sztuki, kuratorka, aktywistka. W latach 2010–2021 dyrektorka Zachęty — Narodowej Galerii Sztuki i komisarz Pawilonu Polskiego na Biennale w Wenecji. Członkini m.in. Rady Programowej CNK Kopernik oraz do kwietnia 2022 Rady Muzeum Sztuki w Łodzi. Prezeska Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych oraz Wiceprzewodnicząca Komitetu Narodowego ICOM POLSKA Międzynarodowej Rady Muzeów. Laureatka Nagrody Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy (1999).

Kuratorka i współkuratorka wielu wystaw, m.in. w Zachęcie.

  1. Andrzej Wróblewski. Retrospektywa (1995)
  2. Architektura i teatr więzienia (2005)
  3. Gustav Metzger. Prace 1995-2007 (2007) (z Pontusem Kyanderem)
  4. Rewolucje 1968 (2008) (z Marią Brewińską)
  5. Katarzyna Kozyra. Casting (2010)
  6. Marlene Dumas. Miłość nie ma z tym nic wspólnego (2012)
  7. Abraham Ostrzega (2017) (z Michałem Laszczkowskim)
  8. Tęcza anioła (2017)

ZASTĘPCA DYREKTORA DS. EKONOMICZNO-ORGANIZACYJNYCH I INWESTYCJI
Joanna Dudelewicz

Architektka, konserwatorka, z wieloletnim doświadczeniem zawodowym zdobytym w architektonicznych pracowniach projektowych, urzędzie Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Muzeum Warszawy jako kierowniczka działu inwestycji i kierowniczka – koordynatorka projektów inwestycyjnych dofinansowanych ze środków krajowych oraz unijnych. Kierowniczka – koordynatorka, m.in., Projektu OdNowa Muzeum Warszawy, polegającego na przebudowie, modernizacji i konserwacji 11 zabytkowych kamienic siedziby głównej Muzeum wraz z realizacją wystawy stałej i aranżacją przestrzeni wewnętrznych. Realizacja ta została nagrodzona licznymi ogólnopolskimi nagrodami, m.in., Zabytek  Zadbany oraz Lider Dostępności. Autorka licznych publikacji oraz prelegentka w zakresie architektury, konserwacji, dofinansowań unijnych oraz zamówień publicznych.

Wybrane publikacje:

  1. Muzeum OdNowa. Modernizacja kamienic Muzeum Warszawy 2015–2018, autorzy: Joanna Dudelewicz, Marcin Czechowicz, Wydawnictwo: Muzeum Warszawy.
  2. OdNowa Muzeum Warszawy, Architektura 11/2016//266 str.102 – 106.
  3. OdNowa Muzeum Warszawy, Architektura&Biznes 10/2017.
  4. „Modernizacja obiektów muzealnych – między tradycja a nowoczesnością”, [w:] Renowacje i Zabytki, Europejski Kongres Informacji Konserwatorskiej, 2018.

GŁÓWNY HISTORYK
prof. Daniel Blatman

Daniel Blatman jest profesorem Katedry Nowożytnej Historii Żydowskiej i Studiów nad Holokaustem im. Maxa i Rity Haber na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Jest także kierownikiem Instytutu Badań nad Współczesną Historią Żydów im. Avrahama Harmana oraz byłym dyrektorem Centrum Badań nad Historią i Kulturą Żydów Polskich tego uniwersytetu. Tematem jego badań jest historia żydowskiego ruchu robotniczego w Europie Wschodniej, Holokaust na ziemiach polskich, hitlerowska polityka Zagłady oraz ludobójstwo w XX wieku.

Wybrane publikacje:

  1. „For our Freedom and Yours. The Jewish Labor Bund in Poland 1939–1945” (Za wolność naszą i waszą. Żydowski związek robotniczy Bund w Polsce, 1939-1945), 2003.
  2. „Reportage from the Ghetto, The Jewish Underground press in Warsaw Ghetto” (Reportaż z getta. Podziemna prasa żydowska w getcie warszawskim), 2005.
  3. „The Death Marches. The Final Phase of Nazi Genocide” (Marsze śmierci. Ostatni etap nazistowskiego ludobójstwa), 2011.
  4. Ed. „Conflicting Histories and Coexistence: New Perspectives on the Polish-Jewish Encounter” (Sprzeczne narracje i współistnienie: nowe spojrzenie na historię kontaktów polsko-żydowskich), 2014.
  5. “Holocaust scholarship: toward a post-uniqueness era” (Badania nad Holokaustem: w kierunku epoki po-niepowtarzalności), w: Journal of Genocide Research, t. 17 nr 1, 2015.
  6. “Beyond National Identities: New Challenges in writing the History of the Holocaust in Poland and Israel” (Poza tożsamością narodową: nowe wyzwania w pisaniu Historii Holokaustu w Polsce i Izraelu), w: Antony Polonsky et. al. (eds.), New Directions in the History of the Jews in the Polish Lands (Nowe kierunki w badaniach historii Żydów na ziemiach polskich), 2018.

DORADCA MUZEUM DS. ZORGANIZOWANIA WYSTAWY STAŁEJ
PROF. MICHAEL BERENBAUM

Pisarz, wykładowca i nauczyciel doradzający w zakresie konceptualnego rozwoju muzeów i rozwoju filmów historycznych. Dyrektor Instytutu Sigi Ziering: Odkrywanie Etycznych i Religijnych Implikacji Holokaustu na American Jewish University (dawniej University of Judaism), gdzie jest również profesorem studiów żydowskich. W przeszłości pełnił funkcję Weinstein Gold Distinguished Profesor Wizytujący Uniwersytetu Chapman, Podlich Distinguished Visitor w Claremont-McKenna College, Ida E. King Distinguished Professor of Holocaust Studies w Richard Stockton College w latach 1999–2000 oraz Strassler Family Distinguished Profesor Wizytujący Studiów Holokaustu na Clark University w 2000 roku.

Wybrane publikacje:

  1. The Vision of the Void: Theological Reflections on the Works of Elie Wiesel (Middletown: Wesleyan University Press, 1979). Paperback edition, 1987. Reprinted as Elie Wiesel: God, The Holocaust, and the Children of Israel (West Orange: Behrman House, 1994).
  2. Report to the President, President’s Commission on the Holocaust (Washington, D.C.: Government Printing Office, 1979
  3. Editor, From Holocaust to New Life (New York: American Gathering of Jewish Holocaust Survivors, 1985).
  4. Co-editor with John Roth, Holocaust: Religious and Philosophical Implications (New York: Paragon Books, 1989.
  5. After Tragedy and Triumph: Modern Jewish Thought and the American Experience (Cambridge University Press, 1990).