Spacer po tzw. dużym getcie i wykopaliskach
Z okazji Międzynarodowego Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu zapraszamy do udziału w spacerze po północnej części terenu dawnego getta warszawskiego, największego getta w okupowanej Europie w czasie drugiej wojny światowej.
Kiedy? Sobota 27 stycznia | Miejsce zbiórki: Pomnik granic getta przy wejściu do Ogrodu Krasińskich (przystanek tramwajowy Muranów) | Start: godzina 12:00. Spacer potrwa 2 godziny | Udział bezpłatny.
Spacer poprowadzi Masza Makarowa z Działu Edukacji MGW, przewodniczka miejska, historyczka i dziennikarka autorka „Przewodnika po dawnym getcie warszawskim”.
Podczas spaceru będzie możliwość odebrania zamówionych WCZEŚNIEJ egzemplarzy „Przewodnika po dawnym getcie warszawskim”. W tym celu należy przy zakupie książki zaznaczyć opcję „Odbiór podczas Spaceru po getcie 27.01″.
Na terenie tzw. dużego getta prawie nie pozostało starych budynków lub fragmentów murów getta. Po wojnie na gruzach dawnej dzielnicy północnej, tętniącej niegdyś życiem, wybudowano nowe osiedla. Historie życia, walki i zagłady getta warszawskiego i jego mieszkańców opowiedzą nam pomniki pochodzące z różnych okresów. Będzie to też okazja do rozmowy o tym, jak zmieniała się pamięć Warszawy o getcie. W czasie spaceru zobaczycie również teren wykopalisk archeologicznych na skrzyżowaniu dzisiejszych ul. Miłej i Dubois. Badania w tym miejscu były prowadzone przez badaczy Muzeum Getta Warszawskiego latem 2022 roku.
O czym jeszcze usłyszycie podczas spaceru po terenie tzw. dużego getta:
- którędy oddziały niemieckie rankiem 19 kwietnia 1943 roku weszły do getta i w których miejscach zostały zaskoczone przez powstańców i powstanki;
- gdzie znajdowała się ulica Nalewki i dlaczego nie w tym miejscu, gdzie jest teraz, oraz gdzie się podziała ulica Gęsia;
- jakie zdarzenia rozegrały się w bunkrze przy ulicy Miłej 18 w maju 1943 roku;
- dlaczego istnieją dwa pomniki poświęcone bojownikom i bojowniczkom getta warszawskiego oraz dlaczego warto zwracać uwagę na tylną stronę upamiętnień;
- jak przebiegały najbardziej tragiczne wydarzenia w życiu żydowskiej Warszawy latem 1942 roku, gdy setki tysięcy warszawskich Żydów wywożono do obozu zagłady w Treblince;
- w którym budynku lekarka Szpitala im. Bersohnów i Baumanów wraz z innymi lekarzami i lekarkami podjęła decyzję o podaniu dzieciom morfiny, by uratować ich przed wywózką;
- gdzie znajduje się zabytkowe ogrodzenie, przedwojenne studzienki oraz słupy trakcyjne – niemi świadkowie historii getta warszawskiego.