Marek Abraham Rudnicki (25.01.1927–14.09.2004)

Urodził się 25 stycznia 1927 r. w zasymilowanej rodzinie żydowskiej; jego ojciec Stanisław był lekarzem, matka – Cipora de Grovie – pochodziła z Francji. Wychował się w Łodzi, gdzie uczęszczał do świeckiego Liceum Hebrajskiego doktora Braudego. W 1940 r. trafił do warszawskiego getta, gdzie współpracował z Januszem Korczakiem. W trakcie tzw. Wielkiej Akcji, 8 sierpnia 1942 r., stracił rodziców i brata. Udało mu się przedostać na „aryjską” stronę dzięki pomocy Armii Krajowej. W czasie okupacji studiował architekturę na tajnych kompletach Politechniki Warszawskiej. Działał w Radzie Pomocy Żydom „Żegota” i ruchu oporu w warszawskim Kedywie, walczył podczas Powstania Warszawskiego w Zgrupowaniu Pułku Baszta pod pseudonimem „Czart”. Po zakończeniu wojny kontynuował studia architektoniczne w Krakowie i Warszawie. W 1948 r. podjął dwie współprace artystyczne: jako rysownik w tygodniku „Odrodzenie” oraz jako ilustrator książek dla Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. W latach 1949-1957 sprawował stanowisko dyrektora artystycznego Państwowego Instytutu Wydawniczego.

W 1957 r. wyemigrował do Francji, gdzie dzięki pomocy przyjaciela Jeana Picarda Le Doux podjął pracę w charakterze grafika dla Heleny Rubinstein. Niedługo potem, w 1959 r. na prośbę Huberta Beuve-Méry został oficjalnym portrecistą członków Akademii Francuskiej, a jego prace były publikowane w „Le Monde”. Po 32 latach pracy dla tego pisma francuska Biblioteka Narodowa urządziła wystawę jego prac z lat 1959-1991. Ilustrował wydania dzieł m.in. Puszkina, Turgieniewa, Tołstoja, Camusa, Maurois, Cesbrona dla Editions „Bibliophile”, z kolei dla Cabinet Cosmopolite wydawnictwa Stock – braci Singer. W 1980 roku ufundował wraz z Eugenem Ionesco Comité des Intellectuels pour l’Europe des Libertés. Jest bohaterem filmu dokumentalnego „Ja to widziałem…” (1993) w reżyserii Ewy Lachnit. Odznaczony francuskim Orderem Kawalerskim Sztuki i Literatury, Krzyżem Zasługi, srebrnym Medalem Miasta Paryża, Krzyżem Armii Krajowej oraz Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta. Zmarł 14 września 2004 r. w Paryżu.