Dawid Wdowiński (25.02.1895–1970)

Dawid Wdowiński urodził się 25 lutego 1895 roku w Będzinie. Studiował w Wiedniu, Brnie i Warszawie, zdobywając dyplom z neurologii i psychiatrii. Praktykował w Warszawie, działając równocześnie w Polskiej Partii Syjonistycznej Organizacji Rewizjonistów, której został prezesem.

W czasie II wojny światowej znalazł się getcie warszawskim, gdzie stał się aktywnym członkiem tworzącego się podziemia. Był jednym z inicjatorów powstania Żydowskiego Związku Wojskowego i prawdopodobnie jego ostatnim komendantem w powstaniu w getcie. Jako jeden z nielicznych członków tej formacji przeżył wojnę. Po upadku powstania Wdowiński trafił do różnych obozów koncentracyjnych. Po wojnie wyemigrował do Izraela, a potem do USA. W 1961 roku był świadkiem na procesie Adolfa Eichmana w Jerozolimie.

Dawid Wdowiński zmarł w 1970 r. Podczas wizyty w Izraelu doznał śmiertelnego ataku serca podczas uroczystości upamiętniającej rocznicę powstania w getcie, zorganizowanej przez Instytut Żabotyńskiego w Tel Awiwie.