Wystawa plenerowa „Miła”

18 kwietnia – 16 listopada 2025, teren stanowiska archeologicznego przy skrzyżowaniu ulic Miłej i Dubois

Zespół kuratorski: dr Martyna Grądzka-Rejak, Zofia Gałązka, dr Mariusz Jastrząb, Magdalena Kruszewska-Polak, Dorota Kulawik, Monika Mastyj, dr. Halina Postek, Janusz Wąż, Agata Korba, dr Michał Grochowski
Realizacja wystawy: GIGA Studio
Nadzór nad realizacją wystawy: Zofia Gałązka, Magdalena Kruszewska-Polak, Dorota Kulawik, Monika Mastyj

Wystawa jest poświęcona historii jednej z warszawskich ulic, która odegrała kluczową rolę podczas powstania w getcie warszawskim. Pomimo budzącej pozytywne skojarzenia nazwy, ulica Miła przed II wojną światową uznawana była za jedną z najbardziej zaniedbanych i niebezpiecznych ulic, tzw. dzielnicy północnej Warszawy. Gdy zamknięto bramy getta – 16 listopada 1940 r., znalazła się w jego obrębie. Po wielkiej akcji likwidacyjnej, latem 1942 r., nieliczni Żydzi, którzy pozostali na terenie dzielnicy przystąpili do tworzenia schronów i kryjówek. Jednym z najbardziej znanych był ten przy ul. Miłej 18. Podczas powstania w getcie trafili tutaj członkowie Żydowskiej Organizacji Bojowej, którzy 8 maja 1943 r., po wykryciu przez Niemców, prawdopodobnie w tym bunkrze popełnili zbiorowe samobójstwo.