Pokaz filmów o Zagładzie w Fabryce Norblina

Zapraszamy na pokaz filmów dokumentalnych „Świadkowie epoki. Ku Zagładzie” i „Świadkowie epoki. Czas Zagłady”, który odbędzie się 18 kwietnia o 18:00 w kinie KinoGram w Fabryce Norblina w Warszawie. Wydarzenie organizuje Instytut Pileckiego wraz z Muzeum Getta Warszawskiego i Żydowskim Instytutem Historycznym im. Emanuela Ringelbluma.

Holokaust był zbrodnią zaplanowaną i systematyczną, a jego skala przechodziła ludzkie wyobrażenie. Tych, którzy przeżyli, zostawiła ze wspomnieniami ciążącymi sercu i duszy przez całe życie. To właśnie tymi historiami ocaleni z Zagłady i jej świadkowie podzielili się z twórcami filmu „Świadkowie epoki. Ku Zagładzie”. Z ich opowieści wyłania się obraz okupacji niemieckiej: narastających prześladowań wobec Żydów oraz kolejnych etapów Holokaustu – aż do obozów zagłady.

W filmie, w którym nie znajdziecie zbędnego komentarza, jedynie relacje ocalonych i świadków, zawiera się okrutna prawda o tej zbrodni – jej rozmiar. Co się działo na terenach okupowanych przez Niemców – ale nie tylko w największych miastach? Jak wyglądała Zagłada w małych miasteczkach i wsiach? Ilu Żydów nigdy nie dotarło do obozów? O ilu zbrodniach wie tylko lokalna społeczność?

„Świadkowie epoki. Ku zagładzie” oddaje głos tym ofiarom, o których cierpieniu wielu z nas nigdy nie miało okazji usłyszeć…

W filmie występują m.in. współzałożyciel Holocaust Survivor Band i ocalały z Holokaustu Saul Dreier, reżyser Janusz Majewski, ocalona z Holokaustu Barbara Marlow i świadek Zagłady w Białymstoku Jerzy Koszewski.

Z kolei w filmie „Świadkowie epoki. Czas Zagłady” świadkowie i ocalali z Holokaustu opisują utworzenie getta, panujące w nim warunki i powstanie 1943 roku. Polacy, którzy przeżyli Auschwitz, wracają do czasów osadzenia w obozie i zbrodni, którą przyszło im obserwować. Kolumny żydowskich mężczyzn, kobiet i dzieci pędzonych na śmierć. Próby złapania oddechu po upiornym transporcie. Brak świadomości dokąd ich prowadzą. Wreszcie bunt więźniów żydowskich z Sonderkommando w październiku 1944 roku. Mówią o tym głośno, bo każdy z nich w pewnym momencie zrozumiał, że jest strażnikiem pamięci o jednej z największych zbrodni w dziejach ludzkości.

Filmy powstały w koprodukcji z Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym.

Wstęp wolny.