„Gdy powstawało warszawskie getto” – słuchowisko
W ramach działań #MGWonline zapraszamy do wysłuchania fabularyzowanej audycji, zrealizowanej przez Dział Edukacji Muzeum Getta Warszawskiego. Przybliża ona sytuację w której znalazła się 1/3 mieszkańców Warszawy podczas II wojny światowej.
W listopadzie 1940 roku, za mur wyznaczający granice getta, przesiedlonych zostało ok. czterystu tysięcy polskich Żydów. W lipcu 1942 roku rozpoczęła się tzw. Wielka Akcja, czyli deportacja ludności do obozu zagłady Treblinka. Rankiem 19 kwietnia 1943 r., kiedy Niemcy przystąpili do ostatecznej likwidacji getta i kolejnej fali wywózek, zostali ostrzelani przez grupy żydowskiej konspiracji zbrojnej – Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) i Żydowskiego Związku Wojskowego (ŻZW).
– Chcemy, aby odbiorca zobaczył w mieszkańcach getta nie tylko ofiary, ale też osoby, które wykazały się niezwykłym hartem ducha w ekstremalnych warunkach. Pragniemy, aby tragizm i heroizm dnia codziennego getta stał się powszechnie znany – mówi autorka Ewa Bieniek–Małkowska.
Słuchowisko „Gdy powstawało getto warszawskie” ukazuje próbę odbudowy przedwojennych struktur organizacyjnych i społecznych, w obliczu zmieniających się warunków egzystencji, przy rosnącej liczbie mieszkańców i zmniejszającym się obszarze. Autorzy odpowiadają na pytania: jak radzili sobie mieszkańcy getta z poczuciem uwięzienia i zamianą ról społecznych, z sytuacją, w której dzieci stały się żywicielami rodzin. Brak było miejsc pracy, a żywność stawała się coraz droższa. Panował głód, szerzył się tyfus, wszawica i dezynteria, postępowało upodlenie i odczłowieczenie. Ucieczką od codzienności było życie religijne i kulturalne, które rozwijało się na bazie osiągnięć z okresu poprzedzającego II wojnę światową. W getcie prowadzono badania naukowe m.in nad chorobą głodową. Rozwijano inicjatywy społeczne i otaczano opieką grupy najbardziej potrzebujące – dzieci, artystów, przesiedleńców.
Nagranie jest wykorzystywane w lekcjach prowadzonych przez Dział Edukacji MGW.