Elżbieta Ettinger (19.09.1925–12.03.2005)

Przyszła na świat 19 września 1925 r. w Łodzi, jako córka Emmanuela Ettingera i Reginy Stahl. W 1939 r. trafiła z rodziną do warszawskiego getta, z którego udało jej się uciec wraz z matką w 1942 r., na krótko przed tzw. Wielką Akcją. Od momentu przedostania się na „aryjską” stronę posługiwała się fałszywymi dokumentami na nazwisko Elżbiety Chodakowskiej i działała w ruchu oporu. W 1943 r. poślubiła partyzanta znanego pod pseudonimem Gierek. Swoje doświadczenia wojenne opisała w powieści „Kindergarten” (1968), z kolei realia życia w komunistycznej Polsce w „Quickstand” (1989).

W 1946 r. uzyskała dyplom na Wydziale Anglistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie w 1949 r. ukończyła studia magisterskie z anglistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Rozpoczęła pracę w Ministerstwie Handlu Zagranicznego, skąd podróżowała służbowo do Kambodży, Laosu i Wietnamu. W 1962 r. urodziła córkę Maję, następnie w 1966 r. obroniła doktorat z zakresu literatury angielskiej i amerykańskiej na Uniwersytecie Warszawskim.

W obliczu zastoju swojej kariery związanego z odrzuceniem stałej posady w Służbie Bezpieczeństwa oraz rosnących nastrojów antysemickich w Polsce, w 1967 r. wyemigrowała z matką i córką do Stanów Zjednoczonych. Tam podjęła pracę jako Senior Fellow w Radcliffe College na Uniwersytecie Harvarda. W latach 1975-1996 była wykładowczynią w Massachusetts Institute of Technology, gdzie zainicjowała utworzenie Instytutu Literatury i Studiów Humanistycznch, wprowadzając do programu twórczość pisarzy takich jak I. B. Singer, Bernard Malamud czy Elizabeth Bishop. W 1987 r. drukiem ukazała się jej biografia Róży Luxemburg, z kolei w 1994 r. kontrowersyjna publikacja o związku Hanny Arendt i Martina Heideggera. Elżbieta Ettinger zmarła 12 marca 2005 na atak serca w Cambridge, Massachusetts.