Odsłonięcie tablicy upamiętniającej ofiary wydarzeń w Babim Jarze

20 października z inicjatywy Żydowskiego Instytutu Historycznego oraz Bayn Yar Holocaust Memorial Center na Cmentarzu Żydowskim w Warszawie odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej ofiary wydarzeń w Babim Jarze w 1941 roku.

Babi Jar przeszedł do historii jako jeden z najkrwawszych rozdziałów Zagłady. 29 września 1941 r., 10 dni po zajęciu Kijowa przez oddziały niemieckie, ludność żydowska dostała polecenie stawić się na peryferiach miasta wraz z pieniędzmi, kosztownościami oraz ciepłymi ubraniami. Wierząc, że „zostaną przeniesieni do bezpiecznego miejsca”, kijowscy Żydzi spełnili rozkaz i udali się kolumnami we wskazane miejsce. Tam, w wąwozie Babi Jar obok Kijowa, miała miejsce największa masowa egzekucja podczas II wojny światowej. W ciągu kilku zaledwie dni, do 3 października Niemcy zamordowali ok. 34 tysięcy osób, z czego znaczną większość stanowiła kijowska społeczność żydowska. Jednak to nie był koniec tragicznej historii tego miejsca. Szacuje się, że do połowy 1943 r. stracono tam kolejne 70–120 tysięcy osób, w tym Polaków, Rosjan, Białorusin, Romów i Sinti, sowieckich jeńców, komunistów oraz pacjentów szpitali psychiatrycznych.

Wydarzenia w Babim Jarze bardzo długo czekały na odpowiednie upamiętnienie – prowadzące antysemicką politykę władze radzieckie zadecydowały o zasypaniu wąwozu. Sytuacja zaczęła ulegać stopniowym zmianom od momentu upadku Związku Radzieckiego. Od 1990 roku organizacje żydowskie zaczęły odznaczać medalem „Sprawiedliwego z Babiego Jaru” osoby, które ratowały kijowskich Żydów. W pobliżu miejsca masakry postawiono synagogę oraz kilka pomników, m.in. pomnik Menory i pomnik Ofiar Dzieci. W 75. rocznicę masakry w Babim Jarze ogłoszono plan utworzenia Bayn Yar Holocaust Memorial Center.