Mira Fuchrer (1920–8.05.1943)

Urodziła się w Warszawie. Od najmłodszych lat była członkinią i działaczką syjonistycznej organizacji Ha-Szomer ha-Cair, gdzie prawdopodobnie poznała Mordechaja Anielewicza, który został jej życiowym partnerem.

Tuż po wybuchu II wojny światowej wraz z Anielewiczem wyjechała do Wilna, skąd w styczniu 1940 roku razem powrócili do Warszawy. Od listopada tego samego roku przebywali w warszawskim getcie. Tam Mira pracowała w niewielkiej kooperatywie krawieckiej razem z Tową Frenkel i Rachelą Zylberg. Od początku istnienia działała w Żydowskiej Organizacji Bojowej jako łączniczka dowództwa. W ramach tej funkcji wyjeżdżała także do innych gett na terenie okupowanej Polski.

W czasie powstania w getcie warszawskim Mira walczyła w getcie centralnym, razem z Mordechajem Anielewiczem. 8 maja 1943 roku w bunkrze dowództwa powstania przy ulicy Miłej 18 wraz z innymi znajdującymi się tam bojowcami popełniła samobójstwo.

Decyzją prezydenta Bolesława Bieruta, 19 kwietnia 1948 roku, została odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Jej nazwisko widnieje na pamiątkowym obelisku ustawionym w 2006 roku u podnóża Kopca Anielewicza, razem z nazwiskami 50 innych powstańców, których tożsamość udało się ustalić.